- қарғыбаула
- ет. Қарғыбау тағып, жетектеп алу. Сенің артыңнан бұралқы иттей еріп келген заржақ немеңді менің жылмаңдаған тазыдай қ а р ғ ы б а у л а п алғанымды да көрерсің (С.Сматаев, Алғашқы асу, 8). Атасы белбеуін шешіп, қонжықтың мойнына қ а р ғ ы б а у л а п байлады да, итше жетеледі (М.Құмарбекұлы, Жер иесі, 318). Қ а р ғ ы б а у л а п жетектеп, ырылдатып қосатын ием бар (Жұлдыз, 1972, №7, 96).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.